sempozyumdan sempozyuma koşturdukça şunu fark ediyorum: akademi denilen şeyin içi boşalmış, kariyerizm akademiyi de kapsamış, eritmiş.

uzmanlaşma çok fena bir şey. insanı hayatta tutacak tek şey merak.

yerleşmek ve sabitlenmek ölmek demek bir bakıma.

istanbul'da her şey alacak verecek meselesi. bir insan girer hayatına. alacağını alır. senden almaya devam edeceği şeyleri başkasından alabilecekse onun hayatına girer, seni geride bırakır.

hayat bir düş imiş, pili bitmiş.

geziyi bütün hatırlamalar hüzün ve nostalji. gezi hayata yönelikti, geziyi anmamalı. diriltmeye çalışmamalı. geziden somaya bir yol var, o yolda ısrarcı olmalı.

tiyatro, sinema, edebiyat, masaj, tasarım. siyaset biraz da. biraz da hayat. başka ne katabilirim hayat(ım)a. disiplinler arasında gezinmeye devam.

bir insana içini açmak bedenini açmaktan çok daha zor, çok daha mahrem aslında.