her defasında aynı suçlamalarla karşılaşacağını bile bile başlıyor insan. bir başkası için değil, kendisi için. hayır kurumu muyum ben. sosyal sorumluluk projesi mi.

dürüstlük genelde tahrik edici, böyle geçiriyor aklından. ergenlere tavsiyeler düzüyor: "dürüstlükle ilişkiden hoşlanmadığınızı söyleyin; karşı taraf sizi değiştirebileceğini düşünecek, sizi değiştirmek aşılması gereken bir engel olacak. kariyer basamaklarından biri olmayı göze alabilirsiniz."

göze almak diyor çünkü karşılık görmediğinde saldıran bir hayvandır insan. saldırının ilki geliyor işte. klişe düşünceler bunlar, kaybedenler kulübü müsün sen, bohem misin arkadaşım.

yok hayır değilim diyor. yalnızca yalnız olmak istiyorum. hepsi bu, hepi topu bu kadar. ne coolum ne bohem.

yok diyecek karşıdaki, sen, sen herkesin aşık olduğu ama kimseye aşık olmayan kişi olma derdindesin. yok aslında hayatta öyle bi amacım. hadi ordan yalan söyleme sen bilirsin kendini. kendimi bildiğim doğru o yüzden netim böyle istemiyorum ben ilişki. defol giiiiit, defol giiiiiiiit, defolllllllllll!

odadan çıkmadan önce pencereyi açıyor; hava dolsun içeri. kapıdan dışarı çıkıyor. sokaklarda yürüyor biraz. fısıldıyor boşluğa: "sessizce direniniz hayata. yalnızlığınıza dört elle sahip çıkınız."