şimdiki sözde gerçekliğimizle çelişmemesi için geçmişimizi sürekli yeniden kuruyoruz. "ben orada aslında öyle değil de ..." ya da "biz aslında belki de hiç bir zaman ..."

"anılar albayım, çok güvenilmez olabiliyorlar"

geçmişi sürekli yeniden kurmaya gerek yok. rahat bırakalım yaşadığımız 'an'ları. belki de mutluluk kaydetmeyerek mümkün.

"i was wondering sir whether it is possible not to record at all"