bazı insanların beni neden sevmediklerini anlamazdım. neden bazı insanları ortada bir sebep yokken sevmediğimi de. aynı soruyu dostoyevski, baba karamazov'a soruyor. "söyleyeyim" diyor karamazov, "bu zatın bana hiç bir kötülüğü yoktu. ama ben ona bir kere pek hayasızca, adice bir şey yaptım ve o saat ondan nefret etmeye başladım". tuhaf, bu cevap içimi ferahlattı.